Donderdag 30 April, WERKEN!!!

Werken in LA!

Ik ben me aan het klaarmaken om te werken, het is 16:00 uur en rond 17:30 uur komt de Uber me halen (Uber is hier de taxi, veel veiliger en goedkoper als een gewone taxi). Werken?? Ja werken, heb er zin. Blake was voor zijn werk naar Vegas van de week, en vroeg mij toen of ik zin had om as donderdag avond mee te helpen op een event van zijn werk. Zijn collega's wilde weten of ik naar het event kwam, en vanuit een gast werd ik een werkende collega, prima helemaal top!

Ik heb een mailtje ontvangen van Ada (collega Blake) kleding chic zwart en extra loopschoenen voor daarna om het event op te ruimen. Moet lukken,netjes gedoucht,haartjes gedaan, make upje op, zwart bloesje, nette zwarte broek,colbert en hakken. Mijn hakken welgeteld 1 seconde thuis geprobeerd maar helaas dit ging hem niet worden, ik kan dat gewoon echt niet joh! Gelukkig mocht ik een paar zwarte nette schoenen van Renée lenen (toch wel handig zo'n tiener dochter met dezelfde maat) so all set!

Dan ontvang ik opeens een app van Blake dat de uber me 16:30 uur al komt ophalen, shit nu moet ik nog opschieten ook. Oké blouse dan maar ongestreken aan. De Uber rijdt er een goed half uur over, het is een man uit India, opgegroeid in Londen en nu taxichauffeur in LA, wilt graag zijn oude dag in Duitsland slijten, dus leuk en interessant gesprek gehad.

De Uber zette me af bij Walton Isaacon, dit is het bedrijf waar Blake als Digital content manager werkt. De locatie was uiteindelijk 5 minuten verderop, en daardoor werd ik meteen door een collega naar de locatie gewezen. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik Blake zijn kantoor even zal zien, dit had ik ook niet helemaal goed begrepen dus ben meteen naar de juiste locatie gelopen. Ach ja, komt vanzelf wel een keer.

Mijn taak is om samen met drie andere (jonge studentes) achter een zwarte geklede tafel te zitten. Netjes de gasten te ontvangen, dmv het invoeren van hun naam met een check vinkje op de lijst vanuit een iPad,peace of cake toch,hihi! De gasten die niet op lijst stonden (dit waren er gelukkig niet veel) moesten wij handmatig invoeren. Om eerlijk te zijn, heb ik bij sommige het e-mailadres achterwegen gelaten, aangezien mijn spelling, met de E en de A toch achteraf toch niet zo goed blijkt te zijn, hihi.

De studentes vonden hun mobiel belangrijker als het werk, praten helemaal niet tegen mij, misschien omdat ze stiekem t-shirts steelde vanuit de goody-bags of doordat ze later doorkregen dat Blake mijn vriend was. Het kon me niet zoveel schelen, meeste hadden echt kapsones en waren ruim tien jaar jonger als ik, dus toch niets aan. Ik stortte me volledig op het werk, ging na het inschrijven netjes bij de deur staan, samen met een lieve uitsmijter van ongeveer 50 jaar, om de goody-bags uit te delen. De andere collega's nog steeds druk met niets doen. Zie Blake af en toe binnen rond rennen, al zijn collega's druk in de weer. Het event was dan ook super goed verzorgd, iedereen poepie chic en op hakken, mooie luxe hapjes (helaas weinig van mogen proeven), DJ met lekkere beats en sprekers. Ik heb zelf weinig kunnen zien van wat er binnen allemaal afspeelde, aangezien mijn taak buiten lag, maar geloof dat de missie geslaagd was.

Na de goody-Bags te hebben uitgedeeld en iedereen zo'n beetje naar huis ging, begint de grote opruiming. Nou daar draai ik me handen natuurlijk niet voor om, ff netjes T-shirtje in me broek en hoppa gaan, bankstellen, banners, tafels en stoelen afbreken en klaarzetten om in de truck geladen te worden. Heb denk die bouwvakkers skills van me vader, Haha, ps daarna ook geen rug meer over hihi. Eenmaal klaar kwam er een man naar me toe, die de manager qua afbreken was, of ik misschien tijd had nogmaals te komen werken op een event, ik werkte hard en hoefde niets te vragen. Top complimentje weer peg, wat nou niet-werkende in La gewoon doen. Ik had niemand verteld dat ik bij Blake hoorde, toen dezelfde man erachter kwam moest hij wel lachen natuurlijk, net als vele andere collega's aan het einde van het event, toen ik met hun en Blake samen overbleef en nog even kort napraatte.

Ik denk dat ik zeker weten vriendelijker en anders werd behandeld als zij dit van te voren hadden geweten, maar ik wilde heel graag proeven hoe werken in LA eventueel zal zijn, vandaar mijn zwijgen.

Ik vond ze onderling erg aardig tegen elkaar en je kan merken dat het een leuk team is op Blake zijn werk, ondanks dat Blake echt een loner is. Een ding wat Amerikanen zeker wel nog kunnen leren, is spijkers met koppen slaan. Dit had ik al eens gelezen, maar werd hier bevestigd. Om een kleine verplaatsing van bijvoorbeeld een tafeltje, zijn er drie mensen nodig om een beslissing te maken, Jezus man schiet toch eens op, dacht ik bij mezelf! Wij zijn in alle maar dan ook echt alle opzichten "directer,,.

Aan het einde van het event ontvang ik nog een leuk envelopje, zo zwart in het handje, niet slecht betaald voor een avondje werken al zeg ik het zelf hihi.

Leuke ervaring, gek te bedenken dat ik normaliter zelf zo'n event organiseerde en nu bij de deur zat als student. Geeft niets, moet vast weer onderaan beginnen, mocht het ooit zover komen! Hebben we vaker gedaan en kom er altijd wel weer. Het was een goede ervaring,goed voor mijn Engels (Amerikaans), leerzaam en bovenal leuk om te zien hoe goed,veelzijdig en vooral slim Blake op zijn werk is!